Hanc quoque iucunditatem,

Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Que Manilium, ab iisque M. Urgent tamen et nihil remittunt. Satis est ad hoc responsum. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Duo Reges: constructio interrete. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.

Quis istum dolorem timet? De quibus cupio scire quid sentias. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Bork Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Eam stabilem appellas.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Memini vero, inquam; Quid, de quo nulla dissensio est?

Nunc de hominis summo bono quaeritur; An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Non laboro, inquit, de nomine. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Negare non possum. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Poterat autem inpune;

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quibusnam praeteritis? Maximus dolor, inquit, brevis est. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Bonum valitudo: miser morbus. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Iam in altera philosophiae parte. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Facillimum id quidem est, inquam. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

---